چشم چرانی منشا بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی است!

چشم چرانی نه‌تنها یک بیماری روانی است بلکه منشا بسیاری دیگر از بیماری‌های جسمی و روانی است:

چشم چرانی، سبب درشتی چشم، ضعف اعصاب و روان، بی‌خوابی، کم خوابی، بی‌اشتهایی، خیال پردازی واهی، تشویش ذهن و … می‌شود.»[1]

در حدیثی شریف امام صادق (علیه السلام) چشم چرانی را عامل افسردگی و حسرت طولانی می‌دانند:

کَم مِن نَظرَهٍ أورَثَت حَسرَهً طَویلَهً؛ و چه بسیار نگاه‌هایی که حسرت‌های طولانی را در بر خواهد داشت.»[2]

در قرآن کریم هم ازاین‌گونه افراد به کسانی که در قلوبشان مرض است، تعبیر شده است:

فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ؛ پس با گفتارتان ناز و عشوه مریزید تا کسی که در دل او مرض است ( در شما ) طمع ورزد.»[3]

[1]. آموزه‌های تندرستی در قرآن، حسن رضا رضایی، عطرآگین، چ 1، 1384، ص 84.

[2]. الکافی: 5/ 559/ 12.

[3] . احزاب: 32.

آثار چشم چرانی | بیمار روانی | سادیسم | فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ | مازوشیسم | کَم مِن نَظرَهٍ أورَثَت حَسرَهً طَویلَهً